1. 6Ocenić in vitro skuteczność estetyczną i cytotoksyczność żelu wybielającego zawierającego 35% nadtlenek wodoru (BG-35% H ₂ O ₂ ) stosowanego w różnych odstępach czasu na szkliwie pokrytym lub nie polimerycznym .
2.  Rusztowania z nanowłókna ( NSc ) i katalizator podkładowy (PrCa) zostały użyte do pokrycia bydlęcych krążków szkliwa/zębiny przed nałożeniem BG-35% H ₂ O ₂ , zgodnie z następującymi grupami: G1-kontrola ujemna (NC, bez leczenia ); G2, G3 i G4-BG-35% H ₂ O ₂  aplikowane przez 3 × 15, 2 × 15 i 15 min; G5, G6 i G7-BG-35% H ₂ O ₂  nałożone na szkliwo pokryte NSc i PrCa 3 × 15; 2 × 15 i 15 min. Pożywkę hodowlaną ze składnikami żelu dyfundowanego przez krążki nakładano na komórki MDPC-23, które oceniano pod względem żywotności (VB), integralności błony (IM) i stresu oksydacyjnego (OxS). Ilość H ₂ O_{Analizowano również skuteczność rozproszoną i estetyczną (ΔE/ ΔWI} ) tkanek zęba (ANOVA/Tukey; p < 0,05). Jedynie G7 był podobny do G1 pod względem VB (p > 0,05).
3. Najniższa wartość dyfuzji H ₂ O ₂ wystąpiła w G4 i G7, gdzie komórki wykazywały najmniejszą wartość OxS niż G2 (p < 0,05). Pomimo tego, że G5 wykazywał największy ΔE w pozostałych grupach (p < 0,05), skuteczność estetyczna obserwowana w G7 była zbliżona do G2 (p > 0,05). ΔWI wskazało na większy efekt wybielania w grupach G5, G6 i G7 (p < 0,05).
4. Pokrycie szkliwa zębowego biomateriałami polimerowymi skróciło czas i skróciło cytotoksyczność BG-35%H ₂ O _2.
5.  Pokrycie szkliwa zębowego biomateriałami polimerowymi umożliwia bezpieczniejszą i szybszą aplikację BG-35%H ₂ O ₂  .

Ryboflawina jako obiecujący środek przeciwdrobnoustrojowy? Przegląd z wielu perspektyw.

Ryboflawina, bardziej znana jako witamina B2, wchodzi w skład składnika kompleksu witamin B. Ryboflawina składająca się z dwóch ważnych kofaktorów, mononukleotydu flawiny (FMN) i dinukleotydu flawinoadeninowego (FAD), które biorą udział w wielu procesach oksydacyjno-redukcyjnych i metabolizmie energetycznym.

Oprócz utrzymania zdrowia ludzkiego, różne źródła donoszą, że ryboflawina może hamować lub dezaktywować wzrost różnych patogenów, w tym bakterii, wirusów, grzybów i pasożytów, podkreślając możliwą rolę ryboflawiny jako środka przeciwdrobnoustrojowego.

Co więcej, ryboflawina i flawiny mogą wytwarzać reaktywne formy tlenu (ROS) po wystawieniu na działanie światła, wywołując uszkodzenia oksydacyjne w komórkach i tkankach, a zatem są doskonałymi naturalnymi fotosensybilizatorami.

Kilka badań zilustrowało skuteczność terapeutyczną fotoaktywowanej ryboflawiny przeciwko infekcjom szpitalnym i infekcjom bakteryjnym opornym na wiele leków, a także infekcjom biofilmu związanego z drobnoustrojami, ujawniając potencjalną rolę ryboflawiny jako obiecującego kandydata przeciwdrobnoustrojowego, który może służyć jako jedna z alternatyw w zwalczaniu globalny kryzys pojawienia się oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe obserwowany u różnych drobnoustrojów chorobotwórczych.

Ryboflawina może również brać udział w modulowaniu odpowiedzi immunologicznych gospodarza, co może zwiększać usuwanie patogenów z komórek gospodarza i zwiększać obronę gospodarza przed infekcjami drobnoustrojowymi. Zatem podwójne działanie ryboflawiny zarówno na patogeny, jak i odporność gospodarza, odzwierciedlone przez jej silne działanie bakteriobójcze i łagodzenie stanu zapalnego w komórkach gospodarza, dodatkowo sugeruje, że ryboflawina może być potencjalnym kandydatem do interwencji terapeutycznej w rozwiązywaniu infekcji drobnoustrojowych.

W związku z tym niniejszy przegląd miał na celu dostarczenie pewnych informacji na temat obiecującej roli ryboflawiny jako kandydata na środek przeciwdrobnoustrojowy, a także immunomodulatora gospodarza z perspektywy wielu perspektyw, a także omówienie zastosowania i wyzwań związanych ze stosowaniem ryboflawiny w terapii fotodynamicznej przeciwko różnym patogenom i zakażenia bakteryjne związane z biofilmem.

Przygotowanie, właściwości i zastosowanie fluorescencyjnych kropek węglowych na bazie lignocelulozy.

Kropki węglowe (CD) to stosunkowo nowy rodzaj fluorescencyjnego materiału węglowego o doskonałej wydajności i szerokim zastosowaniu. Jako najłatwiej dostępny i szeroko rozpowszechniony zasób biomasy, lignoceluloza jest odnawialnym biozasobem o dużym potencjale . Badania nad przygotowaniem płyt CD z lignocelulozą (LC-CD) stały się przedmiotem zainteresowania wielu badaczy. W porównaniu z innymi źródłami węgla, lignoceluloza jest tania, bogata w różnorodność strukturalną, wykazuje doskonałą biokompatybilność ^[1]  , a struktury płyt CD przygotowanych z ligniny, celulozy i hemicelulozy są podobne.

W niniejszym przeglądzie podsumowano postęp w badaniach nad przygotowaniem płyt CD z lignocelulozy w ostatnich latach oraz dokonano przeglądu tradycyjnych i nowych metod przygotowania, właściwości fizycznych i chemicznych, właściwości optycznych oraz zastosowań płyt LC-CD, zapewniając wskazówki dotyczące tworzenia i ulepszania płyt LC-CD. Ponadto podkreślono również wyzwania związane z syntezą LC-CD, w tym interakcję różnych składników lignocelulozowych na tworzenie LC-CD oraz mechanizm zarodkowania i wzrostu LC-CD; na tej podstawie zbadano aktualne trendy i możliwości płyt LC-CD i przedstawiono pewne metody badawcze dla przyszłych badań.

Ocena odpowiedzi pojemnościowej w ogniwach słonecznych metalohalogenkowych z perowskitu.

Ogniwa słoneczne z perowskitu (PSC) składają się z wieloaspektowej architektury urządzenia i obejmują złożoną ekstrakcję ładunku (zarówno elektronicznego, jak i jonowego), co sprawia, że ​​zadanie to wymaga odblokowania źródła różnych procesów fizycznych zachodzących w PSC.

Pojemność w PSC zależy od kilku zewnętrznych zakłóceń, w tym częstotliwości, oświetlenia, temperatury, zastosowanego obciążenia i, co ważne, od modyfikacji interfejsu perowskitów/styk selektywny ładunek. Prawdopodobnie różne funkcje, w tym interfejs międzyfazowy i masowy; jonowy i elektroniczny transport ładunków w PSC zachodzi w różnych skalach czasowych.

Spektroskopia pojemnościowa jest dominującą techniką odkrywania różnych zjawisk fizycznych, które występują w PSC w różnych skalach czasowych. Głębsza wiedza na temat odpowiedzi pojemnościowej PSC jest niezbędna do zrozumienia kinetyki nośników ładunku i odblokowania fizyki urządzenia. Praca ta zwraca uwagę na pojemnościową odpowiedź PSC i jej zastosowanie do odblokowania fizyki urządzenia, która jest niezbędna do dalszej optymalizacji i poprawy wydajności urządzenia.

Wgląd w degradację mikrobiologiczną benzo[a]pirenu: obecny stan i postęp w badaniach.

Benzo[a]piren (BaP) to policykliczny węglowodór aromatyczny o dużej masie cząsteczkowej, powstający w wyniku niepełnego spalania substancji organicznych. Z biegiem lat uwalnianie BaP w atmosferze gwałtownie wzrosło, zagrażając ludzkiemu życiu. BaP może tworzyć wiązania z DNA, co prowadzi do tworzenia adduktów DNA, powodując raka.

Dlatego rozwiązanie problemu jego usunięcia ze środowiska jest dość istotne, chociaż wymaga bardzo uciążliwego i żmudnego procesu ze względu na jego oporny charakter.

Aby rozwiązać te problemy, podjęto wiele wysiłków, aby opracować fizyczne i chemiczne technologie degradacji BaP, które nie były ani opłacalne, ani przyjazne dla środowiska. Z drugiej strony, degradacja BaP przez drobnoustroje zyskała wiele uwagi ze względu na dodatkową zaletę wysokiego poziomu różnorodności drobnoustrojów, która zapewnia ogromny potencjał degradacji substancji bez naruszania zrównoważenia środowiskowego.

Mikroorganizmy wytwarzają enzymy, takie jak oksygenazy, hydrolazy i cytochrom P450, które umożliwiają degradację BaP. Jednak mikrobiologiczna degradacja BaP jest ograniczona ze względu na kilka czynników związanych z jego biodostępnością i właściwościami gleby. Technologie takie jak bioaugmentacja i biostymulacja przyczyniły się do zwiększenia szybkości degradacji BaP. Poza tym zaawansowane technologie, takie jak omika i nanotechnologia, otworzyły nowe drzwi dla lepszej przyszłości mikrobiologicznej degradacji BaP i powiązanych związków.