• • W eksperymentalnych modelach neurodegeneracji in vitro i in vivo wykazano, że <em>Sulforafan</em>, związek siarkoorganiczny obecny w warzywach krzyżowych, wywiera działanie neuroprotekcyjne.
  • Aby ustalić, czy <em>sulforafan</em> może zachować funkcje poznawcze, przy użyciu testu wodnego labiryntu Morrisa zbadaliśmy jego wpływ na zaburzenia pamięci wywołane przez skopolaminę u myszy.
  • <em>Sulforafan</em> (10 lub <em>50 mg</em>/kg) podawano myszom C57BL/6 przez zgłębnik doustny przez 14 dni (dni 1-14), a zaburzenia pamięci indukowano przez wstrzyknięcie dootrzewnowe skopolaminy (1 mg/kg) przez 7 dni (dni 8-14).
  • Myszy, które otrzymywały samą skopolaminę wykazywały upośledzenie zdolności uczenia się i zapamiętywania oraz znacznie obniżoną reaktywność układu cholinergicznego w hipokampie i korze czołowej, na co wskazuje obniżony poziom acetylocholiny (ACh) i podwyższona aktywność acetylocholinesterazy (AChE).
  • <em>Sulforafan</em> znacząco osłabił zaburzenia pamięci wywołane skopolaminą i poprawił reaktywność układu cholinergicznego, na co wskazuje podwyższony poziom ACh, obniżona aktywność AChE i zwiększona ekspresja acetylotransferazy cholinowej (ChAT) w hipokampie i korze czołowej.
  • Ten wpływ <em>sulforafanu</em> na reaktywność układu cholinergicznego został potwierdzony in vitro. <em>Sulforafan</em> (10 lub 20 μM) zwiększył poziom ACh, zmniejszył aktywność AChE i zwiększył ekspresję ChAT w pierwotnych neuronach korowych poddanych działaniu skopolaminy.
  • Te obserwacje sugerują, że <em>sulforafan</em> może mieć istotny wpływ neuroprotekcyjny na deficyt cholinergiczny i zaburzenia poznawcze.

Opracowanie metody chromatografii cieczowej-elektrorozpylania-jonizacji-tandemowej spektrometrii masowej do równoczesnej analizy nienaruszonych glukozynolanów i izotiocyjanianów w nasionach Brassicaceae i żywności funkcjonalnej.

1. Opracowano i zastosowano nową metodę wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej z jonizacją z elektrorozpylaniem i tandemową spektrometrią mas do równoczesnego oznaczania glukozynolanów, takich jak glukorafanina i glukoerucyna, oraz odpowiednich izotiocyjanianów, takich jak <em>sulforafan</em> i erucyna. związki zawarte w Eruca sativa odtłuszczają mączki z nasion i wzbogaconą żywność funkcjonalną.
2. Metoda polegała na ekstrakcji rozpuszczalnikowej, rozdział osiągnięto w trybie gradientowym, stosując wodę z 0,5% kwasem mrówkowym i acetonitryl z 0,5% kwasem mrówkowym oraz kolumnę C18 z odwróconą fazą.
3. Źródło jonów do elektrorozpylania działało w trybie ujemnym i dodatnim do wykrywania odpowiednio glukozynolanów i izotiocyjanianów, a jako tryb akwizycji wybrano monitorowanie wielu reakcji (MRM).
4. Metoda została zwalidowana zgodnie z wytycznymi ICH. Powtórzenia eksperymentów wykazały dobrą dokładność (odchylenie%<10%) i precyzję (CV%<10%). Granice wykrywalności i granice kwantyfikacji mieszczą się w zakresie 1-400 ng/mL dla każdego analitu .
5. Krzywe kalibracji zostały zweryfikowane dla zakresów stężeń od 0,05 do <em>50 μg</em>/ml. Metoda okazała się przydatna do oznaczania glukozynolanów i izotiocyjanianów zarówno w biomasach, jak i złożonych matrycach, takich jak produkty spożywcze wzbogacone glukozynolanami czy nutraceutyczne wyroby piekarnicze.
6. Ponadto opracowaną metodę zastosowano do równoczesnego oznaczania glukozynolanów i izotiocyjanianów w wyrobie piekarniczym wzbogaconym o glukozynolany, w celu oceny ich stabilności termicznej po różnych procesach przemysłowych od fazy uprawy do przetwórstwa konsumpcyjnego.

Wpływ lekko kwaśnej wody elektrolizowanej na związki bioaktywne i morfologię kiełków brokułów.

• Producenci kiełków brokułów są coraz bardziej zainteresowani ulepszaniem zawartości <em>sulforafanu</em>. W tym badaniu oceniono wpływ lekko kwaśnej wody elektrolizowanej (SAEW) o różnych stężeniach dostępnego chloru (ACC) na kiełki brokułów: zawartość niektórych związków bioaktywnych, takich jak glukozynolany, ich morfologię i całkowitą liczbę bakterii.
• Wyniki wykazały, że SAEW może wpływać na zawartość <em>sulforafanu</em> poprzez wpływ na zawartość glukozynolanów i aktywność mirozynazy. SAEW hamował wzrost kiełków brokułów: ich świeża masa spadała wraz ze wzrostem stężenia dostępnego chloru (ACC) SAEW, ale różne roztwory nie wpływały na ich suchą masę .
• Liczba mikroorganizmów na kiełkach brokułów zmniejszyła się o 1,71 logCFU/g po zastosowaniu SAEW z wartością ACC <em>50mg</em>/L w porównaniu z uzdatnianiem wodą wodociągową. Ogólnie rzecz biorąc, chociaż SAEW niekorzystnie wpłynął na morfologię kiełków brokułów, przy odpowiednim ACC może być użytecznym narzędziem do zwiększania ilości metabolitów wtórnych i zmniejszania liczby drobnoustrojów w kiełkach brokułów przeznaczonych do świeżego spożycia jako żywność funkcjonalna.

Bezpośredni dowód na to, że grupy sulfhydrylowe Keap1 są czujnikami regulującymi indukcję enzymów fazy 2, które chronią przed czynnikami rakotwórczymi i utleniaczami.

1. 1. Koordynacja indukcji białek fazy 2 i podwyższenie poziomu glutationu chronią komórki przed toksycznym i rakotwórczym działaniem elektrofilów i utleniaczy.
   2. Wszystkie induktory reagują kowalencyjnie z tiolami w tempie ściśle powiązanym z ich mocą.
   3. Induktory rozrywają cytoplazmatyczny kompleks pomiędzy związanym z aktyną białkiem Keap1 a czynnikiem transkrypcyjnym Nrf2, tym samym uwalniając Nrf2 do migracji do jądra, gdzie aktywuje element odpowiedzi antyoksydacyjnej (ARE) genów fazy 2 i przyspiesza ich transkrypcję.
   4. Sklonowaliśmy, nadekspresjonowaliśmy i oczyściliśmy mysiego Keap1 i wykazaliśmy na natywnych żelach tworzenie kompleksów Keap1 z domeną Neh2 z Nrf2 i ich zależne od stężenia rozrywanie przez induktory, takie jak  sulforafan  i bis(2-hydroksybenzylideno)aceton.
   5. Kinetykę, stechiometrię i kolejność reaktywności najbardziej reaktywnych spośród 25 grup tiolowych cysteiny Keap1 określono przez inkorporację trytu z mesylanu [(3)H]deksametazonu (induktor i nieodwracalny modyfikator tioli) oraz spektroskopię UV z  sulforafan , disiarczek 2,2′-dipirydylu i disiarczek 4,4′-dipirydylu (titranty grup tiolowych) oraz dwa blisko spokrewnione akceptory reakcji Michaela [bis(2- i 4-hydroksybenzylideno)acetony], które różnią się 100-krotnie induktorem moc i widma UV są wybielane przez dodanie tiolu.
   6. Z dużymi nadmiarami tych odczynników reagują prawie wszystkie tiole Keap1, ale sekwencyjna reakcja z trzema kolejnymi pojedynczymi równoważnikami (na resztę cysteiny) dwusiarczków dipirydylowych wykazała doskonałą zgodność z kinetyką pseudopierwszego rzędu, szybkimi kolejnymi spadkami szybkości reakcji i tworzeniem stechiometrycznym dwóch równoważników tiopirydonu na przereagowaną cysteinę.

To odkrycie sugeruje, że po reakcji tioli cysteinowych następuje szybkie tworzenie wiązań dwusiarczkowych białek. Najbardziej reaktywne reszty Keap1 (C(257), C(273), C(288) i C(297)) zidentyfikowano przez mapowanie cystein zmodyfikowanych deksametazonem za pomocą spektrometrii masowej peptydów trypsynowych. Reszty te znajdują się w regionie pośrednim pomiędzy powtarzającymi się domenami BTB i Kelch w Keap1 i prawdopodobnie są bezpośrednimi czujnikami induktorów systemu fazy 2.